Online Novel - Awak....Kenangan Terindah (part 9-end)

Share

Tweet

Esok petangnya....awak sms saya....
Awak tanya saya tengah buat apa?....
Saya cakap....Tengok TV....awak katner tu?
Awak cakap....'Kat Genting lagi, tengah layan permainan kat sini....
Tapi dah nak balik dah....'
Saya tanya lagi....Awak sihat ke?
Soalan bodoh kan wak....dah tentulah awak sihat....
Tidak takkanlah boleh main lagi....heheee....
Awak jawab....'Saya sihat. Sayang sihat tak? Tengah buat apa tu?'
Saya cakap kat awak....Saya sihat jugak, tengah tengok TV....
Awak dah makan? Awak, saya rindu sangat kat awak!
Awak balas....'Dah makan tadi. Mahal wakkk....
Saya makan mihun goreng ngan air tin kena Rm11:-)....
Awak dah makan ke belum tu? Ooo....awak rindu saya erk....
Awak pejam mata, bayangkan saya ada bersama awak!'....
Saya terkedu....ayat awak yang terakhir tu buat saya rasa sebak....
Sungguh! Saya seolah memiliki kebahagiaan yang terindah....
Detik ini detik yang sangat istimewa dalam hidup saya....
Dan juga tahun baru yang benar2 memberi makna pada saya....
Saya berdoa dalam hati, moga kebahagiaan ini berpanjangan.

Awak....
Malamnya....saya dah pun selamat sampai ke KL....
Dan saya tau awak pun dah lama pulang dari Genting....
Saya sms awak....Saya tanya awak....Ada ingat saya tak hari ni?
Awak jawab....'Ntah! Tak ingat kot:-)'....
Wajah saya berubah tatkala membaca jawapan awak....
Rasa sedih....sebab awak langsung tak menjaga hati saya....
Kot iye pun tak ingat, bagilah jawapan yang cover2 sikit....
Tapi takpelah, berterus-terang lebih baik....
Saya cuba memujuk diri sendiri....
Saya cakap kat awak....Tak ingat ye? Takpelah kalau gitu....
Awak dah makan?....Saya bertanya....
Lalu awak membalasnya kembali....
'Baru lepas makan McD, mak beli tadi....
Alaa....apalah awak ni, mestilah saya ingat si sayang saya ni....
....Kan ke siang tadi saya hantar mesej kat awak:-)'....
Saya jadi blur untuk beberapa saat setelah membaca sms awak....
Ada ke awak sms saya siang tadi?
Saya menggaru-garu kepala yang tidak gatal....
Kemudian akhirnya tersenyum malu....
A'ah laa....macam mana saya boleh terlupa....
Heheee....nampaknya saya dah berprangsaka buruk pada awak....
Tapi awak pun satu....saja nak mainkan saya....
Apapun, saya senang dengan gurauan awak....
Sebab gurauan awak gurauan yang membawa bahagia!



Awak....
Hari ini hari baru....
Saya memulakan kerja seperti biasa, dengan semangat yang baru....
Tapi sayang ianya tidak berpanjangan....
Untuk kesekian kalinya, saya diserang gastrik!
Lebur sedikit semangat yang saya sematkan sejak semalam....
Mujur saya dah standby ubat2 saya dalam laci ofis....
Berguna juga ketika saat2 sebegini....
Sedang saya berperang dengan rasa sakit ni sendirian....
Tiba-tiba pintu department saya terkuak....
Saya tak pandang pun ke arah sesusuk tubuh yang masuk tu....
Uh! Tentulah staff kat ofis ni jugak....Bisik hati saya.....
Sehinggalah saya terdengar satu suara....
Suara yang cukup saya kenali....
Takkan dia kot!....Tiba-tiba rasa berderau darah ni....
Saya meneruskan kerja saya tanpa menoleh ke arah belakang....
Dan memasang telinga mendengar bicara antara awak dengan ketua saya....


Awak....
Tak tau kenapa....bila awak ada kat sini....
Biarpun hanya mendengar suara awak....
Dan melihat kelibat awak sekilas....
Tapi ianya cukup untuk buat saya jadi tak tentu arah....
Sakit perut tadi seakan tidak terasa....
Hmmm....panahan cinta lagi ke ini???
Sebaik saja awak turun ke tingkat bawah....
Saya menerima satu kiriman sms....
'Assalamualaikum. Hai! Bz nye dia buat kerja....'
Saya tersenyum....timbul satu idea nakal di kepala....
Lantas saya membalas sms awak....
Waalaikumussalam. Hai! Mana awak tau saya bz ni?....
Saya bertanya....kura-kura dalam perahu, pura-pura tak tau....hehee....
Awak membalasnya....'Awak tak perasan saya naik atas tadi?'....
Saya tergelak kecil....dapat membayangkan respon dari awak....
Saya membalas....Awak ada kat sini ke?....
Saya tak perasan pun awak naik tadi? Ada ke??
Awak balas balik....'Erm kusyuknya dia buat kerja....
....sampai tak perasan saya naik atas tadi'....
Kali ni saya tergelak besar....Alahai awak....
Mudahnya awak percaya kata-kata saya....lurus jugak awak ni erk!
Kalaupun mata saya ni tertutup....
Telinga saya ni masih boleh mendengar....hati saya ni boleh merasa degupannya....
Untuk mengesan kehadiran awak di sini....

Saya menukar topik....tak mau bergurau lagi....
Saya cakap kat awak....yang saya rindukan awak....
Awak balas....'Rindu dekat awak jugak....
Nanti saya naik, saya nak tengok awak....
Awak pandang tau dekat cermin pintu nanti'....
Saya cakap....Ok!
Dan segera memusatkan pandangan ke arah pintu ofis saya....
Tak lama kemudian, awak naik....
Awak pandang saya dari luar pintu sambil tersenyum....
Saya membalas senyuman awak....
Lepas berjumpa dengan ketua saya....awak turun....
Tapi sekali lagi memandang saya dari arah pintu....
Saya perasan awak masih berdiri di luar....
Lalu saya berpaling memandang awak....
Dan kita sama-sama tersenyum....
Aduhai....betapa bahagianya saya rasa di saat ini....
Sedang saya dibuai kegembiraan, ketua saya menyapa....
Dia cakap kat saya....yang awak ni very nice boy!
Dia cakap lagi....kalau dia belum kahwin, sure dia dah tackle awak....
Saya tergelak besar....hemmm....tak padan dengan sakit!
Mana taknya, kelakar tengok gelagat ketua saya tu....
Lagipun bila sebut jer nama awak, pasti ianya buat saya senyum meleret....
Terselit juga rasa bangga di hati saya mendengar pujian tu....
Ketua saya sempat berpesan, yang saya patut berusaha untuk dapatkan awak....
Sebab awak dia rasa awak betul2 nice....
Saya cakap kat ketua saya jujur....yang saya sedang berusahalah ni....
Sebab saya pun yakin yang awak baik orangnya....
Cuma saya tak pasti adakah saya cukup baik untuk awak....
Tiba-tiba saya rasa rendah diri....
Melihat reaksi daripada saya, ketua saya segera menyambung kata....
Dia cakap....yang saya pun nice jugak tapi kena lebih nice....
Saya tersenyum kembali setelah menerima sokongan dari seorang ketua....
Walaupun jarak umur kami jauh, berbeza agama....
Tapi masih ada sentimen kasih sayang yang merapatkan kami....

Cerita kita tak berhenti di situ....
Sebab lepas awak turun, kita sms lagi....
Saya bagitau awak....tentang kesihatan saya hari ni....
Hmmm....sengaja nak bermanja dengan awak....
Awak cakap kat saya....'Erm tu la lambat makan. Tak sarapan. Makan ubat tu!'
Awak menasihati saya....tegas!
Saya katakan pada awak....
Sorry awak....saya bukan sengaja tak nak sarapan....
Tapi tak sempat...Tapi takpe, saya dah makan ubat pun, TQ!....
Huh! Inilah alasan yang selalu saya guna pakai bila awak menasihati saya....
Degil jugak saya ni kan, hehee....
Awak balas balik....'Lepas tu awak rehat jap, jangan buat keje dulu tau'....
Sekali lagi awak memberi nasihat....tapi kali ni lebih lembut....
Sungguh! Saya terharu dengan perhatian awak....
Dan pastinya bunga-bunga cinta dalam hati saya makin mekar!

Awak....
Petangnya....sakit gastrik saya makin menjadi-jadi....
Bukan semakin baik....biarpun saya dah makan ubat....
Ntahlah....saya sendiri tak pasti adakah saya menghidap penyakit lain....
Pernah juga doktor yang merawat saya....
Mengesyaki yang saya berkemungkinan kena apendiks....
Dan meminta saya buat pemeriksaan lanjut di HU....
Tapi sehingga sekarang saya belum pergi ke sana....
Sebab saya takut! Takut ngan doktor, jarum dan ubat:-P....
Lebih kurang pukul 5 petang tu....awak tiba2 call....
Terkejut jugak....ntah mimpi apa agaknya awak....
Owh....rupanya awak nak tanya keadaan saya....
Saya berterus-terang pada awak tentang keadaan saya....
Memang tak boleh nak tipu....
Sebab awak boleh mendengar dengan jelas suara saya....
Yang tertahan-tahan menahan kesakitan....
Dan awak nampaknya risau mendengar khabar saya....
Berkali-kali awak menasihati saya agar jaga makan....
Cepat2 pergi ke hospital....makan ubat, bla....bla....bla....
Saya tekun mendengar dan sesekali tertawa kecil....
Lama juga saya terpaksa menadah telinga ni mendengar syarahan awak....
Akhirnya barulah saya diberi peluang bersuara....
Saya tanya....awak kat mana sekarang ni....
Sebab saya baru perasan, masa awak bercakap tadi....
Mulut awak macam penuh jer....mungkin awak bercakap sambil makan....
Awak ketawa sambil menjawab....'A'ah la wak, saya kat kedai makan ni....
....tengah makan, lapar. Jomlah makan sekali!'....
Saya turut ketawa....teruklah awak ni....tak senonoh....
Lepas awak letak telefon, saya menghantar satu sms buat awak....
Saya cakap....Awak, terima kasih sebab telefon tadi....
Sayang jugak awak kat saya erk:-)....
Awak membalas ringkas....'Mestilah sayang:-). Hari ni balik pukul berapa?'
Saya jawab....Pukul 6, sekejap lagi baliklah....
Awak berpesan supaya saya berhati-hati balik nanti....

Dan pukul 6.42 petang tu, sekali lagi awak sms saya....
'Dah sampai rumah ke belum tu? Sakit sangat ke?'....
Tapi saya tak balas pun, sebab lepas membersihkan diri....
Saya segera berbaring....Saya betul2 tak tahan lagi....
Saya perlu tidur....untuk menghilangkan rasa sakit ni....
Pukul 8 lebih, baru saya sms awak....
Bagitau awak yang saya dah ok....
Dan meminta maaf sebab lambat balas sms awak....
Awak cakap....'Takpe. Saya just tanya keadaan awak....
....Risau saya....Erm awak makan nasi tau....
Saya rasa awak kena sarapan pagi la'....
Saya mengiyakan kata-kata awak dan bertanya....Kenapa awak risaukan saya?
Hampir setengah jam saya menanti balasan awak....baru awak balas....
'Sorry, baru lepas makan. Saya risaulah coz tadi masa saya call....
....awak cakap macam tersekat-sekat tahan sakit....
Awak pergilah klinik, check. Degillah sayang ni!'....
Saya ketawa membaca ayat awak yang terakhir....betul ke saya degil???
Sekali lagi saya memberi alasan yang sama....
Saya cakap saya takut nak pergi check....
Lagipun tak tau nak pergi dengan sape....
Awak membalas....'Erm saya bawak awak pergi klinik Sabtu ni nak?'
Saya berfikir-fikir sebelum memberi jawapan....
Ikutkan hati ni, memang saya nak awak temankan....
Tapi....saya maluuu....Malu dengan awak....
Ntah kenapa saya masih berperasaan begini terhadap awak....
Jadi saya cakap kat awak....
Takpelah, doktor kat klinik suruh saya pergi hospital....
Tapi saya seganlah nak pergi dengan awak....
Awak balas balik....'Pergi hospital mana? Kenapa segan plak?
Habis tu awak pergi dengan sape nanti?'....
Saya jawab....Pergi dengan kawan saya kot!....
Awak tanya saya....'Kawan yang mana? Kawan yang selalu ambik awak tu ke?'
Saya cakap....A'ah. Sebab dengan dia saya tak segan sangat....
Awak katakan pada saya....'Oyeker. Kalau macam tu takpelah....
Awakkan dah lama berkawan dengan dia'....
Saya terdiam....dapat merasakan kelainan pada ayat awak tu....
Belum sempat saya bertanya lanjut, handphone saya berdering....
Panggilan daripada kawan saya....hampir 1 jam kami bersembang....
Saya nak stop awal, tapi takut plak kawan saya tu terasa hati....
So nak tak nak....saya layan jelah....
Tapi saya tak fokus sangat dengan topik perbualan kami....
Sebab minda saya ni dok teringatkan awak....
Bimbang juga kalau2 awak dah tertidur....

Bila tamat jer perbualan kami, saya segera membalas sms awak....
Huh! Nasib baik awak belum tidur....
Saya mintak maaf pada awak dan menerangkan perkara yang sebenar....
Dan saya tanya awak....apa maksud kata-kata awak tadi....
Awak membalasnya....'Ooo patutlah lambat balas. Sakit lagi ke perut tu?
Maksud saya, kawan awak kan dah lama kenal awak....
....Dia lebih tau keadaan awak:-)'....
Saya tak berpuas hati dengan jawapan awak....
So direct saya cakap kat awak....
Kata-kata awak ni lain macam jer....awak cemburu ker?. Perut saya dah ok....
Awak, saya tak pernah pun tegur awak bila awak datang ofis saya kan?
Awak jawab....'Ada la cemburu:-). erm tu la awak. Saya pun macam tu....
Lainkali kita tegur la nak?'....
Saya cakap....Ok, nanti kalau kita terserempak kat tangga ke kat mana....
Kita bertegur sapa ye:-)....Tapi takut awak lak segan ngan staff kat situ....
Awak membalas....'Hehee....segan sikit la, tapi takpe. Awak dah makan ke?
Saya cakap....Dah makan dah....
Awak, nak tau tak....tadi masa awak datang ofis....
Ketua saya kata awak nice sangat!....
Dia kata lagi, kalau dia still single dah tentu dia tackle awak:-)....
Awak balas....'Eh! Bila masa awak makan? Tak nampak pun:-). Masak lauk apa?....
Erm dia cakap macam tu ye? So dia ada agak tak yang saya mesej dengan awak?
Terperanjat saya bila dia cakap saya nice boy....erm nice ke saya ni?'....
Saya tergelak bila awak tanya macam tu....
Saya jawab....Alaa, sambil mesej2 dengan awak ni saya makanlah....
Memanglah awak tak nampak, awak bukan duk sekali ngan saya:-). Masak lauk biasa2 jer....
Dia tak tau pun awak mesej dengan saya....
Tapi betul la dia cakap, awak memang nice:-).Awak....awak ada rindu kat saya tak hari ni?
Saya mengalih topik....
Awak jawab....'Tentulah. Coz sekarang ni kalau saya tak hantar mesej kat awak....
Saya mesti fikir awak tengah buat apalah tu....
Saya asyik ingat jer awak:-)....Sayang awak!'.....
Kali ni senyum saya makin melebar....dah sampai ke telinga pun:-P....
Saya gembira mendengar pengakuan ikhlas dari awak....
Dan saya yakin ianya benar2 tulus dari hati awak....
Tapi sengaja saya nak menyakat awak....
Saya tanya....Betul ke apa yang awak cakap tu?
Awak, esok pakai baju warna apa?....
Awak balas....'Betul. Awak tak percaya dekat saya ke?.....
....Erm esok tak tau nak pakai baju warna apa....
Awak esok nak pakai baju apa pulak?'.....
Saya jawab....Saya pun tak tau lagi....
Tapi selalunya kalau hari Rabu saya pakai T-shirt ofis jer....
Awak membalasnya....'Oyeker. Awak pakai apa pun lawa!:-)....
Erm esok nak saya ambik? Nak jumpa awak la esok....
Nak borak2 dengan awak ....nak tak?'....
Saya terkedu....Ish! Macam tak percaya jer awak nak jumpa saya ni....
Pinggan retak nasi dingin, orang dah ajak mestilah saya ingin....
Hehehee....Pantun apa ni? Lain macam jer....
Lalu saya katakan pada awak....Saya nak....
So jumpa awak esok. Saya nak tidur dah ni, ngantuklah awak....
Gud nite awak, sweet dreams. Take care ye....
Awak membalasnya....'Erm sayang dah ngantuk ye....
Gud nite sayang saya, moga mimpi yang indah2 ye sayang....
Take care....Assalamualaikum.....Erm tak sabar nak tunggu esok:-)'
Saya tersenyum membaca mesej terakhir awak malam tu....
Dalam hati tak putus2 mengucapkan syukur padaNya atas kebahagiaan ini....



Awak....
Akhirnya hari ini tiba jugak....
Kita akan bertemu....ermm...nak pakai baju apa ni yer?
Teringat saya kata2 awak semalam....'Awak pakai baju apa pun lawa'....
Saya tersenyum....terselit sedikit rasa bangga di hati....
Lalu saya mencapai sepasang baju kurung untuk dipakai....




Awak....
Seperti biasa saya menghantar sms buat awak pagi itu....
Sekadar mengucapkan selamat pagi....
Tapi balasan sms daripada awak sedikit mengecewakan saya....
Awak bagitau saya yang awak tak dapat jumpa saya petang nanti....
Awak demam....dan hari ini awak ambil MC....
Hmmm....tak jadi lagi....Saya mengeluh sendirian....
Nak buat macam mana....awak ni memang mudah jatuh sakit....
Tiba-tiba pulak tu boleh jatuh sakit! Hairan betul saya....
Saya tanya awak sedikit tak puas hati....
Awak....kenapa semalam awak ok jer? Hari ni tiba-tiba demam pulak....
Awak bagitau....yang awak dah rasa tak sedap badan sejak semalam....
Tapi awak sengaja tak nak bagitau saya....
Sebab awak fikir awak akan okey keesokkannya....
Mana tau, demamnya makin melarat hari ini....
Saya akur dengan keadaan awak....biarpun sedikit kecewa....
Sebab saya pun tak nak jadi apa2 kat awak....
Rasa bersalah pun ada gak ni, sebab dah mula fikir yang bukan2....
Saya pesan kat awak supaya makan ubat....
Dan banyakkan rehat....saya sayangkan awak....
Awak membalas....'Sayang awak jugak. Awak buat keje elok2....take care'....

Awak....
Hari ini saya rasa masa terlalu panjang....
Saya mula dihimpit kebosanan....
Mana taknya, hidup ini rasa sepi tanpa sms awak....
Teringin juga saya nak call awak....atau paling tidak pun sms awak....
Tapi saya takut mengganggu awak pulak....
Erm....saya hubungi awak malam nanti ajelah!

Awak....
Malamnya, saya gelisah dalam penantian....
Saya ternanti-nanti sms dari awak....tapi hampa....
Akhinya saya buat keputusan untuk sms awak dulu....
Tak lama kemudian awak membalas....
Awak bagitau yang demam awak masih belum kebah....makin teruk....
Terbit rasa simpati terhadap awak....saya risaukan awak....
Saya memendekkan perbualan kita pada malam itu....
Memberi ruang untuk awak berehat....
Saya meminta awak ke klinik esok jika keadaannya masih tak berubah....
Juga saya sampaikan rasa rindu saya ni buat awak....
Awak membalasnya....tulus....
'Ok sayang, kalau tak ok esok saya pergi klinik....
Miss u 2. Saya saayangg awak & rindu awak....Gud nite....
Give u flying kiss dari sini....tangkap tau lepas tu simpan dalam hati awak:-). Bye'
Saya terdiam....tanpa sedar airmata saya bergenang....
Bukan sebab sedih....tapi terharu dengan kata2 awak malam tu....
Awak....saya akan simpan semuanya tentang awak dalam hati....
Di tempat yang paling istimewa untuk orang yang istimewa....
Kerana awak sememangnya istimewa di hati saya selamanya....

Awak....
Tengahari esoknya, saya call awak....
Saja nak follow up keadaan awak hari ini....
Awak kata....awak still MC....demam lagi....
Saya tanya awak....Dah makan ubat ke? Tak pergi klinik?....
Awak jawab....'Dah makan dah, klinik pun dah pergi....
....Tapi tak tau la kenapa kali ni demamnya berpanjangan pulak'....
Saya sengaja menyakat awak....
Saya kata kat awak....Awak tu antibodi memang tak kuat pun....
Memanjang je jatuh sakit, boleh kata setiap bulan....
Awak ketawa lantas membalas....
'Mana ada setiap bulan, kadang2 je la wak....'
Saya senang mendengar tawa awak....
Hilang sekejap rasa rindu di hati ini....
Saya cakap kat awak....Yelah tu, kadang2 konon....
....kejap selesema la, demam laa, sakit perut la....
Awak ketawa lagi....dan membalas....
'Ala wakk....saya demam jarang2, mana ada selalunya....
....habis nak sakit....nak buat macam mana kan?'....
Saya tersenyum....Ada2 je alasan awak ni kan....
Saya cakap kat awak....
Oklah awak, saya nak pergi lunch ni....nanti petang saya call awak lagi ye!
Saya nak kacau awak....biar awak rimas dengan panggilan saya, heheee....
Awak tergelak kecil di hujung talian....'Boleh, awak call laa. Saya tak rimasnya....'
Saya ikut ketawa....bahagia mendengar suara awak!

Awak....
Petangnya saya memang nak call awak....
Tapi sayangnya petang tu saya sibuk sangat....
Tak menang tangan nak buat semuanya....
Sudahnya saya terpaksa lupakan niat saya untuk telefon awak....
Takpelah, malam nanti saya mesej awak....bisik hati saya....
Pukul 6 lebih saya sampai di rumah....
Tiba2 handphone saya berdering nyaring....saya tengok nama yang tertera....
Hati saya menjerit tidak percaya....awak call!
Awak kata, awak sengaja call sebab saya tak call pun awak petang tadi....
Saya memohon maaf pada awak, saya betul2 tak sempat nak call....
Awak kata takpe, kalau saya tak call....awak boleh call saya kan!
Saya senyum meleret....gembira tak terkata....
Saya tanyakan kesihatan awak....
Awak kata demamnya dah kurang sikit....
Saya tanya lagi....awak takpe ke telefon saya ni?....
Kan belum sihat betul lagi....awak rehatlah....
Awak jawab....'Takpe, saya boring duk kat rumah ni....
Asyik tidur je....jadi lesu badan. Sampai dah tak boleh nak tidur dah'...
Saya tanya....Mak ngan adik awak takde ke kat rumah?
Awak jawab....'Takde, ntah pergi mana ntah'....
Petang tu kita berbual hampir 1 jam....
Gembira rasanya dapat berbual dengan awak....lama pulak tu!

Awak....
Pukul 10.41 malam itu, saya sms awak....
Walaupun petang tadi dah berbual agak lama....
tapi tak lengkap rasanya putaran hari ni tanpa sms awak dulu....
Saya tanya keadaan awak, masih risau kalau2 awak demam lagi....
'Waalaikumussalam awak. Badan panas balik, dah makan ubat dah....
....tapi jangan risau, esok pasti sihat. Tu tengah buat apa? Dah makan?'
Saya jawab....Dah makan, tengah tengok tv....
Teringat kat awak, tu yang sms tu....awak ada ingat saya?....
Awak, saya nak tanya ni....jawab dengan ikhlas ye!....
Erm awak marah tak bila saya selalu call awak, sms awak?....
Awak jawab....'Ingat awak jugak, TQ coz take care saya:-)....
Mana ada saya marah, saya suka....
Tertunggu2 jugak tadi bila awak nak call, kata petang nak call:-)?....
Erm esok insyaAllah petang saya jemput awak balik kerja ye!'....
Saya ternganga....biar betul mamat ni....
Kan ke masih demam....kalau dah sihat sekalipun....
.... takkan saya nak menyusahkan awak pulak?....
Tapi awak cakap kat saya....awak nak jumpa saya....
Dah lama tak tengok saya kata awak....
Akhirnya saya setuju....sebab tentunya saya juga begitu....
Malam ni saya penat, jadi bercadang nak tidur awal.....
Jam masa tu dah pukul 11.30 malam....
Saya bagitau awak....dan minta awak juga tidur....
Awak jawab....'Oo macam tu. Awak penat hari ni, tidur awal la....
....Rest badan tu....Huh! Sejuknya awak....'
Saya sedikit kalut membaca ayat awak yang terakhir....
Saya cakap kat awak....
Sejuk sangat ke? Awak ok tak ni? Awak dah makan ubat kan?
Selimutlah satu badan, biar berpeluh....nanti cepatlah sembuhnya....
Awak jawab....'A'ah la yang, dah selimut satu badan dah....
Takpe, jap lagi ok la tu. Awak tidur la, dah pukul berapa ni!....
....Awak penat kan? Kesian awak....'
Saya terdiam sambil dalam hati berkata....
"Orang kesiankan dia, dia pulak kesiankan orang....hmmmm...."
Saya akhiri perbualan kita malam tu dengan ucapan selamat malam yang ringkas.


Awak....
Pagi ini saya kembali bersemangat nak buat kerja....
Hmmm....mana taknya, awak kan dah janji nak ambil saya petang ni....
Tapi....jadi ke tak kali ni ye?
Petang tu lepas lunch saya mesej awak....
Tiba-tiba rasa rindu sangat kat awak....
Apa agaknya yang awak sedang awak buat sekarang ni?
Tak perlu menunggu lama, saya menerima balasan dari awak...


'Waalaikumussalam. Baru ingatkan sayang, dah dapat mesej:-)....
Dah makan dah, tadi makan maggie....
Perut ada sakit2 sikit laa....awak dah makan?'
Saya tergelak sendirian....kan betul apa yang saya cakap....
Awak ni memang kerap sakit....semalam demam, hari ni sakit perut lak....
Saya cakap kat awak.... Dah tau sakit perut kenapa makan maggie jer?
Awak sakit perut kenapa?....
Awak jawab....'Saya kena cirit-birit, tak tau la salah makan ke apa....
Tadi kat ofis, nampak ada maggie....rasa teringin lak, so saya makan la'....
Saya tergelak kecil....awak ni ada2 jer....
Awak tanya saya....'Erm hari ni ayang balik pukul berapa? Nak saya jemput ke?'
Saya mengerutkan dahi....E'eh datuk ni....kan ke semalam dia kata nak ambik?
Takkan dah lupa kot! Atau awak buat2 lupa?....
Saya pura2 sedih....saya cakap kat awak....
Laa....bukan ke semalam awak kata nak ambik? Tak jadi lagi ye:-(...
Awak balas....'Jadi, sape kata tak jadi...saje jer tanya, hehee....'
Eeee....awak ni jahat! Saja nak kenakan saya....
Saya cakap kat awak....Ok, nanti kalau dah sampai awak bagitau ye. TQ!
Awak membalas ringkas....'Ok, sayang tunggu tau'....

Awak....
Petangnya seperti yang dijanjikan, awak datang menjemput saya....
Dan terlerai sudah rindu saya untuk hari itu setelah melihat senyuman awak....
Awak bawa saya pergi makan KFC kat satu tempat tu....
Erm....dah lupa la nama tempat tu....ape ye wak?
Awak memilih untuk duduk berhadapan dengan saya....
Saya jadi malu tiba-tiba....nak makan dengan awak macam ni ker?Adushh....
Saya menelan ayam goreng perlahan-lahan....
Errk...rasa tersekat, perut rasa kenyang....adui....
Ni yang payah ni, saya masih gagal membuang rasa malu dalam diri ni....
Bila saja berdepan dengan awak...biarpun ini bukan kali yang pertama....
Awak memandang saya....lantas bertanya....
'Kenapa macam tak lalu jer nak makan?'....
Saya terkesima....awak perhatikan saya ke? Bisik hati saya sendirian....
Saya jawab....Err....bukan tak lalu....err....segan sebenarnya ngan awak....
Jujur saya memberitahu....
Awak tertawa kecil sebelum menyambung kata....
'Ala awak ni, buat macam biasa jer....makanlah, jangan segan ngan saya'....
Saya hanya mengangguk....dan meneruskan aktiviti makan2 petang tu....
Suasana agak diam, uhh! Rasa lemas begini....kekok!
Otak saya ligat berfikir mencari kata2 untuk memecahkan kesunyian....
So macam mana kerja awak hari ni? Banyak tempat kena pergi?
Sekadar berbasa-basi saya bertanya....
Awak menjawab perlahan....'Kerja ok, tak banyak sangat tempat kena pergi hari ni....'
Lepas tu, tiba2 handphone saya berbunyi....ada mesej masuk....
Rupanya dari bakal mertua adik lelaki saya....
Ada masalah sikit dengan anak dia dan adik saya....
Hmm...diorang ni tak habis2 buat masalah....
Kelam kabut saya call adik lelaki saya tu, tanya tentang masalah tu....
Kesudahannya....saya jadi buntu, tak tahu nak buat apa....
Pada awak saya ceritakan masalah saya....sedikit segan....
Itupun setelah awak bertanya ingin tahu....
Mulanya saya tak nak cakap, bimbang apa pulak persepsi awak nanti....
Tapi nasib baik awak ok....awak minta saya selesaikan dengan adik2 saya dulu....
Kalau saya tak dapat selesaikan, barulah bolah dibawa berbincang dengan mak abah saya....
Sebab awak kata....saya tak patut buat orang tua saya di kampung risau....
Saya menerima nasihat awak....sedikit gembira kerana awak boleh dibawa berbincang....
Selesai makan, awak terus hantar saya pulang....

Dalam perjalanan pulang tu, sempat lagi awak mengajak saya keluar esok....
Hmmm...awak kata nak tunaikan janji yang belum tertunai....
Saya tersenyum lantas bersetuju dengan cadangan awak....
Dalam hati gembira bukan kepalang....
Mana taknya, selama ni kita hanya keluar makan sekejap jer....
Tak pernah nak keluar lama2...spend masa sehari bersama....
Gementar pun ada....risau kalau2 awak boring keluar dengan saya nanti....
Saya bagitau awak....yang saya kerja separuh hari esok....
Jadi saya minta awak ambil saya di ofis tepat jam 12 tengah hari....
Sampai saja di rumah....saya terus mandi dan solat.....
Lewat tengah malam tu, saya mesej awak....
Mata ni tak boleh nak tidur...asyik terkenangkan awak....
Pun rasa gelisah menanti hari esok.....alahai hati.....
Awak balas mesej saya....hmmm nampaknya awak tidur lewat malam ni....
Maklumlah awak tak perlu bangun pagi untuk pergi kerja esok....
Saya cakap kat awak....yang siang tadi saya rasa puas hati sangat....
Awak tanya saya....'Yeker? Puas hati macam mana tu sayang?'....
Saya terkedu....pergh! Bab sayang2 ni yang rasa dibuai2 nih....
Saya cakap kat awak....Saya puas hati dapat tengok awak lama2 tadi....
Dah lama pun tak jumpa awak kan....
Awak balas....'Oo....macam tu. Esok kita nak pergi mana sayang?'
Toiii....adeh! Sayang lagi??! Ni dah terbuai makin tinggi nih....
Saya jawab....Tak kisah la pergi mana pun, ikut awak la....
Awak balas balik....'Ikut sayang la, asyik ikut orang jer:-('....
Jawapan awak buat tawa saya meletus....
Memang betul pun, selama ni bila kita nak keluar...
Dan bila awak tanya nak ke mana, saya asyik jawab...''..ikut awak laa....''
Erm....nampaknya kali ni saya yang kena beri cadangan....
Kalau tak, awak mungkin akan bosan dengan saya satu hari nanti....
Puas berfikir akhirnya saya membuat keputusan untuk tengok wayang esok....
Awak setuju....dan tanya kita nak tengok kat mana?
Spontan saya menjawab....Kita tengok kat kedai basikal kot:-)....hehee....
....Kat panggung wayang la wakk....tapi lokasi mana, tu awak yang kena pilih....
Awak membalas....'Kedai basikal?Hehee....pandai awak erk....
....maksud saya tadi, kat tempat mana? Erm kita tengok kat OU jelah awak ye'....
Saya ketawa kecil sebelum menghantar jawapan OK dengan pilihan awak....
Kemudian awak tanya saya....'Nak tengok citer apa?....'
Saya tanya awak balik....Citer apa yang tengah main sekarang ye?....
Awak balas....'Orang tanya dia, dia tanya kita balik. Erm, saya pun tak tahu....
Kita tengok jelah citer apa yang ada kat sana nanti....then baru kita decide....'
Saya hanya bersetuju dengan pendapat awak....itu yang sebaiknya....
Awak...tanpa sedar rupanya malam kian larut....
Dan dengan berat hati saya menghentikan perbualan kita untuk hari itu....

Awak....
Bangun pagi ni saya rasa bersemangat sangat....
Dan yang pastinya....saya rasa berdebar-debar menanti tengahari nanti....
Saya membelek2 pakaian yang ada....erm tak tau nak pakai baju apa....
Puas berfikir akhirnya saya memilih jeans biru....
....bersama T-shirt berlengan panjang berwarna putih+pink....
Saya hanya ingin nampak simple saja hari ni....hari2 lain dah penat bergaya:-)
Awak....
Dek kerana ketidaksabaran saya....
Pukul 10 pagi tu....saya sms awak....
Saya rasa nervous....dan risau kalau2 awak mungkir janji lagi....
Saya tanya awak....ingat tak janji kita hari ni?....
Tak lama kemudian awak balas....
'Orang ingatla....mana boleh lupa. Nanti kita jumpa ye....
Awak buatlah kerja dulu. Erm saya nak tau hari ni pakai baju warna apa:-)?'
Saya jawab....Ok, nanti kita jumpa. Hari ni saya pakai baju biasa je....
....Jeans biru dengan T-shirt warna putih+pink....
Awak balas....'Oyeker...mesti cute kan! K jumpa nanti'....

Awak....
Tengahari tu....awak datang tepat pada waktunya....
Dengan hati yang berdebar, saya menghampiri kereta awak....
Saya meloloskan diri ke dalam kereta sebaik saja memberikan salam...
Awak tersenyum memandang saya....
Debar di dada kian bertambah....seakan mahu pecah!
Sebaris ayat terpacul di mulut awak....'Awak nampak cute hari ni!'....
Saya tersipu2 mendengar pujian awak....tak tau nak cakap apa....
Kalaulah awak boleh selam perasaan saya sekarang ni....hmmm....
Saya cakap kat awak....Mana ada cutenya, biasa jer....
Awak balas balik....'Eh! Taklah, cute. First time saya tengok awak pakai macam ni....
Selalunya awak pakai formal kan, hari ni simple....so nampak cute'....
Wah! Hati saya makin berbunga kembang mendengar pujian awak....
Nasib baik saya kat sebelah awak dan dalam kereta, kalau tak....
Dah tentu saya menjerit suka dan melompat macam budak kecil....heheee....
Saya melirik ke arah awak....diam2 memerhatikan pakaian awak....
T-shirt hijau susu berjalur....ada warna pink sikit....simple!
'Kita pergi kat OU Damansara ye....pernah pergi sana tak?'....
Soalan awak mematikan pemerhatian saya....
Saya jawab....Tak kisah ke mana pun, yang penting awak tahu jalannya....
Lagipun saya tak pernah pergi kat sana....
Awak balas....'Yeker tak pernah pergi? Ok kalau macam tu kita pergi sana jelah!
Ermmm....nak tengok citer apa ye wak?'....Awak memandang saya sekilas....
Saya berfikir-fikir....tapi gagal mencari jawapan....
Ntah kenapa tiapkali awak memandang saya....saya jadi blur sekejap....
Lama sepi tanpa suara....akhirnya saya menjawab....
Erm bukan ke awak kata sampai sana baru nak pilih citer apa?
Sekarang ni yang saya tahu citer Castello yang tengah ditayangkan....
Awak balas....'Castello erk? Awak nak tengok citer tu ker?'....
Saya cakap....Tak kisah citer apa pun, layan jer....
Tapi rasanya awak tak berminat nak tengok filem melayu ni kan?
Saya bertanya sengaja menduga awak....
Pantas awak menjawab....'Saya bukan tak minat, tapi kurang sikitlah....
Tengok citer gak ar....erm macam citer kelakar2 yang Apek berlakon tu ker...
Tapi kalau awak nak tengok citer Castello tu, saya leh temankan....'
Saya terdiam....dalam hati memang nak sangat tengok citer tu....
Sebab saya minat dengan Erra Fazira dan pelakon baru Lyana Jasmin tu....
Saya cakap kat awak....Tak syoklah kalau gitu....
Nanti saya tengok sorang2....awak kat sebelah boring lak....
Kita tengok dululah citer apa yang ada ye....
'Ok!' Sepatah awak menjawab....sambil tersenyum manis....
Senyuman yang selalu buat saya angau....hehehee....

Sesampai je kat OU tu, kita terus ke tingkat atas....
Taklah susah mencari panggung wayang tu....
Sebab awak nampak macam dah biasa dengan tempat ni....
Saya tanya awak....Selalu ke awak datang kat sini?
Awak jawab....'Taklah selalu sangat, kadang2 jer....'
Dengan sape? Awek erk?....Saya bertanya lagi....
Pantas awak menjawab....'Taklah, dengan kawan2 jer'....
Saya tak bertanya lagi....bimbang kalau saya tanya lebih lanjut....
Jawapan yang bisa merobek hati pulak yang saya terima....
Saya agak takut2 ketika melangkah menaiki escalator tu....
Jadi tiapkali menggunakannya, saya pasti agak ketinggalan di belakang awak....
Mungkin perasan dengan gelagat saya...awak bertanya....'Kenapa?'
Saya tersenyum sebelum menjawab....
Saya sebenarnya risau nak naik benda alah ni....
Bukan apa, dulu masa kat Pahang saya pernah jatuh dari escalator....
Awak mencelah....'Hah! Pernah jatuh? Tergoleklah? Macam mana leh jatuh?
Saya jawab....Tergolek dok awak....malu sangat masa tu...
Semua orang tengok....Adik saya yang no.5 la....
Masa dia kecik dulu dia takut naik escalator ni....
Kebetulan masa nak naik tu, dia kat belakang saya....
Dia tarik baju saya....saya pulak tak pegang kemas escalator tu, tu yang terus jatuh....
Tergolek2 wak....saya siap menjerit....'Tolong!Tolong!....
Tengah golek2 tu, saya nampak ada satu lelaki berbangsa Cina ni terus letak barang dia....
Dan meluru ke arah saya....Dia bantu saya sampai saya naik ke atas....
Perghh! Rasa macam heroin diselamatkan hero lak...heheee....
Masa tu tak payah cakaplah segannya....Tak tahu nak letak muka ni kat mana....
Semua orang kat dalam kompleks tu tengok....
Yang bengangnya, Along dan adik2 saya yang lain pakat dok gelak sakan....
Mula2 memang marah sangat kat adik saya yang buat saya jatuh tu....
Tapi lepas tu saya sendiri ketawa terbahak-bahak....kelakar kan!
Sejak daripada tu la, saya agak berhati-hati bila nak naik escalator tu....
Saya bercerita panjang lebar tanpa memberi ruang awak mencelah....
Habis jer saya bercerita, awak ketawa mengekek....luculah tu!
Tapi saya tak kisah...saya gembira bila awak ketawa....
Saya ralit memandang wajah awak tanpa awak sedari....


Awak....
Sampai je kat tingkat atas....
Kita terus menuju ke kaunter tiket....
Meninjau-ninjau movie apa yang bagus untuk ditonton....
Erm...takde yang menarik perhatian saya kala itu....
Kecuali cerita Castello....huhuhuu.....
Setelah berbincang akhirnya kita mencapai kata sepakat....
Awak beratur membeli tiket dan saya menunggu awak di tepi....


Masa tayangan nampaknya lambat lagi....
Jadi awak mencadangkan agar kita pergi jalan-jalan dulu....
Erm....awak kata awak lapar, nak makan.....
Saya cakap....saya ikut jer, tapi awaklah pilih nak makan kat mana....
Sebab saya tak pernah sampai kat tempat ni....
Awak tersenyum memandang saya....dan mengatur langkah dengan hati-hati....
Saya hanya mengikut langkah kaki awak....
Ke kiri langkah awak, ke kiri lah saya....
Ke kanan langkah awak, ke kanan jugalah saya.....
Hampir lenguh kaki saya ni, tapi kita tak sampai2 pun kat tempat yang dituju....
Tiba-tiba awak bersuara....'Awak lenguh ke berjalan dengan saya ni?'....
Err....awak ni macam tahu2 jer apa yang saya rasa sekarang ni.....
Saya jawab....Tak pun, ok jer lagi ni ha....
Saya senyum memandang awak sedang di dalam hati menggumam sendirian....
Huhuhu....Ok konon....kaki ni memang dah lenguh cik abang oii....
Awak cakap kat saya....'Awak, sebenarnya kan.....ermm....
....saya pun tak ingat kata mana letaknya foods court tu.....'
Saya menghamburkan tawa....kelakar tengok memek muka awak....
Mungkin rasa bersalah kot....hehee....
Awak menyambung kata.....'Tapi saya pasti, memang ada foods court tu....
Jom kita cari lagi ye! Awak sure tak penat ke?'....
Saya tergelak kecil....kemudiannya menjawab....
Saya larat lagi ni nak berjalan, cuma takut awak tu jer tak tahan lapar.....
Tapi betul ke awak tau ni?.....Sengaja saya menduga awak....
Awak dengan confident menjawab....'Tahu, betul ada...saya pasti!....
Saya pernah pergi....Kat tingkat bawah....tapi saya lupa la tingkat berapa....'
Awak buat saya tergelak lagi dengan jawapan awak....cutenya muka awak masa tu!

Setelah agak lama berjalan, akhirnya kita berhenti di hadapan sebuah foods court....
Erm....dapat jugak cari tempat ni, punyalah payah....
Awak tanya saya....'Awak nak makan kat sini ke atau nak makan fast food?'....
Saya jawab....Ala awak ni....dah separuh tenaga kita cari tempat ni....
Baru sekarang awak tanya saya pilihan lain?
Awak tergelak.....ringkas menjawab....'Lupalah nak tanya tadi....so macam mana?'
Saya biarkan soalan awak tak berjawab....
Sebaliknya saya tanya balik soalan tu pada awak....
Awak nak makan apa? Nasi ke fast food?....
Awak terdiam seketika....berfikir mungkin....
Kemudian awak bersuara....'Saya nak tengok lauk apa dulu,....
....kalau best kita makan kat sini ye? Awak tak kisah ker?'
Saya jawab....tak kisah pun, makan apa-apa pun boleh....
Saya mengekori langkah awak dari belakang....
Lepas beberapa minit, awak melangkah keluar dari foods court tu....
Awak cakap kat saya....'Lauk dia tak best sangat la, kita makan fast food la ye?'....
OK...sepatah jawapan dari mulut saya sambil mengukir senyum....
Dan baru beberapa tapak kita melangkah, awak berhenti....
Awak cakap....'Awak, kita makan kat sini jelah....
Nak makan fast food takut ramai orang pulak....'
Saya tergelak....lantas berkata....
Awak ni kan, cakap macam orang India la....kejap nak makan fast food....
Lepas tu kejap lagi nak makan nasi pulak....
Baik awak fikir betul-betul, awak nak makan apa sebenarnya?....
Awak ikut ketawa dengan pertanyaan saya....
Awak jawab....'Ntahla, saya pun tak tahu nak makan apa....
Rasa macam nak makan nasi, tapi fast food pun nak makan jugak...hehee....
Macam orang India ye? Takpe, awak kan faham....
Sebab awak suka tengok citer Tamil....hehee....'
Awak tergelak sakan....dan saya terkedu kejap sebelum ikut ketawa dengan kata-kata awak....
Hampeh betul! Dalam nak kenakan awak, saya pulak yang terkena....

Kita masuk semula ke dalam foods court tu.....dan awak mula memilih lauk....
Saya memerhatikan perlakuan awak...memang sah awak ni lapar.....huhuhuu....
Perasan diperhatikan, awak menegur....'Awak tak nak makan ke?'
Saya menggeleng....Tak nak. Tak rasa nak makan pun, dah kenyang la wak....
Awak makanlah....saya temankan je ye....
Awak mengangguk dan meminta saya mencari tempat duduk terlebih dahulu....
Setelah membeli secawan air, saya duduk di satu bangku menanti awak....
Tak lama kemudian awak datang bersama satu pinggan makanan....
Awak duduk berhadapan dengan saya....dan memulakan suapan....
Saya agak galabah bila duduk berhadapan macam ni....
Walaupun saya tak makan, tapi ntah kenapa saya rasa kekok nak bergerak....
Heheee....sebenarnya saya nak makan, tapi segan nak makan depan awak....
Saya segan nak pandang muka awak, segan nak bertentang mata....
Bila terpandang mata awak...pergh! Bisa jatuh cinta untuk yang kesekian kalinya dong....hahah!
Lagipun, bila dengan awak ni....perut yang kosong pun tiba-tiba boleh jadi kenyang:-)

Awak memulakan perbualan....tanya itu, tanya ini....
Dan saya membalasnya, juga bertanyakan awak itu dan ini....
Sekadar memeriahkan suasana....walaupun kadang2 pertanyaan saya tu ntah apa2 pun....
Tapi yang agak menyentuh hati saya....dan membuatkan saya terdiam.....
Bila saya tersilap tanya awak tentang si dia yang awak puja....
Saya tanya awak....Tak nak jumpa dia ke?....
Spontan awak menjawab....
'A'ah....ni kejap lagi lepas keluar ngan awak saya nak jumpa dia la ni....
Dah telefon dia tadi cakap nak jumpa, heheee'....
Saya hilang kata-kata saat itu...hati di dalam dah mendung....kejap lagi hujan la tu....
Lambat2 saya membalas kata2 awak....Ha ok la tu, pergilah jumpa dia....
Awak memerhatikan wajah saya....'Awak cemburu ye?'
Sekali lagi saya terdiam sebelum menjawab....
Taklah....buat apa nak cemburu.....
Terpulanglah kat awak nak jumpa dia ke sape...saya mana ada hak nak larang....
Lagipun saya kenalah terima hakikat yang awak kenal dia dulu sebelum saya....
Ada nada lirih dan sayu dalam kata2 saya....
Hilang senyuman yang terukir mula-mula tadi....Saya menundukkan wajah....
Sekarang dalam hati dah mula hujan....Wuaaaaaaa....kenapa macam ni?
Bodoh betul saya ni....kalaulah saya tak sebut tentang dia tadi....hmmmm....
Mendengar jawapan saya, awak membalas....
'Ala awak ni, saya tipu jer....mana ada saya nak jumpa dia....
Dia kan sekarang belajar kat Johor....saja jer saya nak tengok reaksi awak tadi....
Hah! Nampak sangat muka awak berubah bila saya cakap nak jumpa dia tadi, hehee....'
Saya mengangkat wajah....memandang awak sekilas....
Saya menafikan kata2 awak....Mana ada berubahnya muka saya, ok jer....
Awak balas balik....'Ala, saya tahu awak cemburu....memang muka awak berubah tadi, hahaha!'
Saya menggigit bibir....muka dah merona merah....
Alahai....kenapa la hari ni saya asyik termalu dengan tindakan diri sendiri....
Kalaulah saya lebih relaks dan tenang tadi....

Kita kat dalam panggung....Penonton mula memenuhi ruang....
Perasaan saya berdebar-debar sekarang ni....
Pertama kali menonton wayang bersama awak....
Rasa macam mimipi....duduk bersebelahan....
Awak tanya saya....'Selesa tak tempat ni? Ok?'
Saya jawab....Ok jer.....
Tayangan dah bermula....dan saya mula memusatkan perhatian pada layar skrin....
Pura-pura je tu....ahaks! Sebenarnya saya gagal memberi tumpuan....
Dek kerana gugup bila berada di sebelah awak....dalam keadaan begini....
Bila nak bercakap, kena bisik2....
Kalau kurang dengar, terpaksa rapatkan diri....
Aduh....sesak nafas dibuatnya....
Awak kelihatan macam tak selesa....Asyik membetulkan kedudukan.....
Saya tak pasti samada awak tak selesa....
Atau boring dengan citer Castello ni....
Saya tanya awak....Kenapa wak? Macam tak selesa jer?....
Atau awak boring tengok citer ni? Tak suka yer?
Awak jawab....'Takdelah, saya cuma nak duduk dengan selesa....
Saya tengah tengoklah ni, nak tahu juga citer dia macam mana....hehee....'
Saya hanya mengangguk....
Dan apa yang saya suka tentang awak ni, awak jenis yang suka ketawa....
Melihat gelagat saya yang konon2 kusyuk tu....
Awak tiba2 menghadang pandangan saya dengan tapak tangan awak.....
Saya agak terkejut dengan tindakan awak yang diluar jangkaan tu....
Saya tak menepis tangan awak yang menghadang tu....
Sebaliknya hanya mengelakkan wajah ke tepi....
Kemudian saya menoleh ke arah awak....
Awak tersenyum memandang saya....
Awak cakap....'Amboi, kusyuknya dia tengok....sampai tak bersuara'....
Saya tersenyum sebelum membalas....
Takdelah kusyuk sangat....cuma tengah cuba nak faham cerita ni....
Awak membalas ringkas....'Oyeker, hehee....saja jer kacau awak'....

Habis menonton....awak tanya saya....'Nak ke mana lepas ni?'
Saya jawab....Erm....tak tahulah wak nak ke mana....awak rasa?
Awak tanya saya balik....'Awak ada nak beli apa-apa ke?'....
Saya jawab....Takde, tak retilah nak membeli kat tempat besar-besar macam ni....
Kita sekarang menuruni eskulator....
Dan seperti biasa saya agak takut2 menuruni eskulator tu....
Awak berdiri di sebelah saya dengan tenang....
Selamba awak berkata....'Ha ni nak kena pegang tangan ni, meh sini'....
Saat mendengar kata2 awak tu, jantung saya berdegup lebih pantas daripada normal....
Tapi saya ego wak...saya jual mahal....
Saya kata kat awak....Takpe, saya boleh turun sendiri....
Erm, sebenarnya saya patut tahu yang awak....
....cuba cari jalan untuk pegang tangan saya....
Masa awak menghadang mata saya dengan tapak tangan awak....
Awak mungkin berharap agar saya mengalihkan tangan awak....
Tapi saya tak buat begitu....saya kaku....
Dan sekarang awak memberi 'hint' untuk saya fahami kata2 awak....
Saya masih tetap begitu....beku untuk memahami semua tu....

Kita keluar daripada pusat membeli-belah tu....
Terus menuju ke kereta.....dan kemudian awak memandu tanpa arah tujuan....
Berfikir-fikir destinasi mana harus dituju....
Maaf ye wak....saya tak tahu bab2 jalan ni....
Saya hanya menyerahkannya bulat2 pada awak untuk buat keputusan....
Kesian awak....terpaksa brain storming sorang2:-P....
Akhirnya awak berhenti di sebuah kedai makan....
Saya tak pasti kat mana tempat tu....
Awak kata awak lapar....nak makan, hehee.....
Saya pun lapar nih....tadi dah tolak rezeki dah....
Kali ni mesti makan....jadi soal segan tu tolak tepi....
Nanti dek kerana segan, gastrik saya datang lagi....
Erm....sekali lagi awak memilih untuk duduk berdepan dengan saya....
Awak leka memerhatikan saya....mulut awak tak berhenti berbicara....
Sampai saya jadi tak keruan....segan diperhatikan....
Saya minta awak....supaya tak memandang saya begitu....
Saya jadi segan nak makan....serba tak kena ni....
Tapi awak pulak merajuk....Awak kata kat saya....
'Ok, saya tak pandang dah awak....saya nak merajuklah....
....tak nak cakap dengan awak'....
Saya tahu awak main2....jadi saya sengaja mencabar awak....
Saya cakap....Betul ke tak nak cakap ngan saya? Ok..., jangan cakap!....
Awak diam....memusatkan pandangan ke arah kaca tv....sambil makan....
Wah....awak ni macam betul2 nak merajuk nih....
Takpe, saya bagi awak peluang merajuk selama mana awak nak....
Enggan mengalah, saya turut mendiamkan diri....

Lama....sepi....tanpa bicara....
Saya tiba-tiba rasa bersalah....lantas saya cuba memujuk awak....
Saya mengatur bicara dengan hati-hati....
Tapi awak saja nak eksyenkamen....Tak makan dek pujuk....
Selamba mulut awak menuturkan....
'Eh! Dengar macam suara orang....sape yang bercakap ni ye?'....
Awak buat2 sedang mencari sesuatu....
Saya mengetap bibir....Gelagat awak buat saya geram!
Saya memandang awak tak berkelip....awak juga memandang saya....
Sekali lagi mulut awak laju menuturkan kata....
'Saya bukan pandang awak, saya pandang kat belakang awak tu'....
Tiada senyuman di bibir awak....
Saya tambah geram.....dalam masa yang sama rasa bersalah....
Tiba-tiba saya rasa sebak....tubir mata dah mula digenangi air jernih....
Cengeng betul saya ni....Terasakah saya dengan kata2 awak tadi?
Cepat2 saya mengawal rasa yang bersarang di dalam....
Bimbang merosakkan sejarah indah yang terukir hari ini....
Saya cuba buat2 kelakar dengan awak....saya kata kat awak....
Ha'ah kan...suara sape ye? Macam suara langau jer....
Awak buat2 tak dengar....sebaliknya meneruskan suapan ke mulut....
Saya mati akal....tak tahu nak kata apa lagi....Jadi saya ikut diam....
Melihat reaksi saya sebegitu, akhirnya awak ketawa....
'Hehehee....saya memain jer, saja nak kenakan awak....
Padahal bukan merajuk pun....sorry yer....heheee....'
Hampeh tul awak ni! Dah hampir2 buat jiwa saya berkecamuk ni....
Awak kata memain jer....Tapi....
Yang saya nak sensitif sangat ni kenapa yer??




Lepas makan, awak tanya saya lagi....Nak ke mana?
Saya jawab tak tahu....awak mendiamkan diri....
Saya mula merasakan sesuatu yang tidak enak akan berlaku....
Lantas saya meminta awak menghantar saya pulang....
Awak menuruti permintaan saya....
Sampai di perkarangan rumah, awak memberhentikan kereta....
Awak memandang saya....tanpa berkata apa-apa....

Saya juga mendiamkan diri....membalas pandangan awak....
Tak tahu apa lagi yang nak saya katakan pada awak....
Lama membisu, akhirnya saya bersuara....
Saya cakap kat awak....
Terima kasih kerana sudi keluar dengan saya hari ni....
Maaflah kalau awak rasa bosan keluar dengan saya....
Awak menjawab ringkas....
'Sama-sama. Mana ada bosan, ok jer....'
Saya lantas meminta diri....melangkah perlahan-lahan....
Menjauhi kereta awak....
Tapi awak masih di situ....memandang ke arah saya....
Saya menoleh ke arah awak kejap....
Dan ketika itu, kereta awak mula meluncur pergi.

Awak....
Sebenarnya....saya....
Dapat rasakan ada sesuatu yang tak kena....
Saya rasa tak gembira keluar dengan awak....
Betul....mula-mula tadi saya gembira sangat....
Tapi di akhir pertemuan kita....entah kenapa....
Saya rasa macam....pertemuan tadi tak cukup sempurna....
Mungkin....saya membosankan awak:-(....
Mana taknya....saya asyik jawab....
.... ''Ntahla...tak tahulah...terpulangla....'' bila ditanya....
Arrgghhhh!!! Kusutnya....

Awak....
Sehari selepas pertemuan tu....
Awak tak lagi hubungi saya....
Saya sms awak....tapi awak tak balas....
Kenapa???....
Mungkin betul....saya ni membosankan....kaku!
Saya nak call awak....tapi saya malu...
Malu kalau-kalau saya gelabah je lebih....
Awak....malam tu....
Saya tak dapat lena....teringatkan awak....
Tiba-tiba air mata ni menitis....
Terasa murahnya air mata seorang wanita....
Yang menangis....hanya kerana merindui seoarng lelaki....
Yang hatinya entah pada siapa....

Awak....
Pagi tu....suria terang-benderang....
Rasanya dunia saya kembali ceria....
Mana taknya....awak sms saya! Awak cakap....
'Sorry semalam line handphone saya rosak la....
....Call and message pun tak boleh...
Mesej awak semalam pun tengah malam tadi baru saya dapat....
....Saya baru keluar dari kedai Digi ni'....
Saya tersenyum meleret....Saya balas mesej awak...
Saya kata....Oyeker, patutla....
....ingatkan awak dah tak nak kawan dengan saya lagi....
Saya menanti balasn dari awak....
1 minit....5 minit....10 minit....
Sampai ke malamnya....tapi awak langsung takde respon....
Dunia saya kembali gelap....suram...muram....sepi....

Awak....
Hari ni hari kedua awak tak sms saya....
Hari ni Hari Raya Korban wak....awak tak nak wish saya ke?....
Saya tak balik beraya di kampung....
Memandangkan cuti hanya sehari...
Lagipun pada awalnya saya rasa tak kisah....
Sebab saya fikir....awak ada di sini.... dekat dengan saya....
Rupanya....kita dekat tapi jauh!
Pukul 9.18 minit pagi tu....saya terima kiriman sms dari awak....
'Assalamualaikum. Hye! Selamat Hari Raya....
Semalam sorry....saya dah tidur....
Anyway, moga berbahagia pada hari ini....take care:-)'
Awak....
Tiba-tiba saya jadi sendu sendiri....
Air mata mula bertakung....menunggu masa jatuh ke pipi....
Saya gagahkan diri membalas sms awak....
Sekadar mengucapkan kata-kata yang sama....
Sebab saya dapat rasakan....
Yang awak tak ingin melanjutkan perbualan kita....
Kepala saya terasa berat dengan pelbagai persoalan....
Yang tak mampu saya cari sendiri jawapannya....
Memang tepat telahan saya....
Sebab selepas detik itu.... awak tak lagi menghubungi saya....

Awak....
Hari ni saya singgah kejap kat Puchong....
Hmmmm....saat saya melintasi kawasan perumahan awak....
Makin kuat ingatan saya pada awak....
Hari ni masuk hari kedua awak tak sms saya....
Selama 2 hari tu jugakla...saya menahan diri dari mencari awak....
Saya tak mahu tunduk pada perasaan saya....
Saya ego...saya nak awak cari saya dulu....
Tapi awak beku....langsung tak hubungi saya....
Awak....apa sebenarnya yang berlaku?....
Soalan itulah yang bermain di fikiran saya....
Mungkin awak tak lagi menyukai saya seperti awal-awal dulu....
Atau mungkin juga....sesuatu telah berlaku pada awak....
Hah? Betul ke?....Takkanlah....
Tapi kalau betul macam mana?
Gagal menahan diri dari terus dihimpit persoalan....
Saya kuatkan semangat...beranikan diri....
Tebalkan muka sms awak....


Saya kuatkan semangat...beranikan diri....
Tebalkan muka sms awak....
Hi awak! Apa khabar? Sepi jer...
Saya menanti dengan penuh debaran....
Tak lama kemudian awak membalas ringkas....
'Hye! Sihat. Tak menyepi....ada jer:-)'
Saya jadi hilang kata-kata....tak tahu nak tanya apa....
Padahal dalam kepala saya ni sarat dengan pelbagai persoalan....
Tapi saya tak dapat nak luahkan....
Tak mampu....saya....segan nak tanya lebih-lebih....
Sebab saya jelas....yang hubungan kita ni masih belum bernama....
Apa hak saya nak soal awak macam-macam?
Saya jadi sedih sendiri....




Awak....
Dah 3 hari awak tak mesej saya....
Dan ini kali kedua awak buat saya macam ni....
Dulu awak hilangkan diri 3 hari juga....
Masa tu awak kata, awak sengaja nak duga saya....
Dan awak rasa ada something not good dalam hubungan kita....
Tapi kali ni saya tak pasti apa pula alasan awak....
Di saat ini saya betul-betul merindui awak....
Namun saya tak pasti adakah awak juga merindui saya....
Adakah awak juga merasai kekosongan yang saya sedang alami....
Awak....saya sedaya upaya mencuba....
Cuba menguatkan hati dan semangat untuk melupakan awak....
Seandainya itu yang bermain di fikiran awak ketika ini....

Awak....
Dari 3 hari....jadi 13 hari....
Dalam tempoh tu....saya tak sms awak....tak juga call awak....
Dan dalam tempoh itu juga, saya tak menerima sebarang khabar dari awak....
Awak tak datang ofis saya....jadi saya tak dapat tengok awak....
Rasanya....nak jer saya rosakkan komputer saya ni....
Biar itu jadi alasan....untuk saya hubungi awak....
Biar itu jadi alasan....untuk awak datang ke ofis saya....
Biar itu jadi alasan....untuk saya berjumpa awak....
Tapi saya tak buat macam tu awak....
Sebab saya tahu malu....malu pada diri sendiri....
Saya malu....kerana terlalu mengharapkan awak....
Malu kerana mendambakan kasih awak....
Nak tak nak....saya hanya mampu bersabar....
Awak...
Saya sangka hati saya dah cukup keras....
Tapi rupanya hati awak lebih keras dari saya....
Awak seolah-olah tak kisah jer....sedangkan saya?
Tahukah awak....apa yang saya lalui dalam tempoh tu?
Dalam 3 hari pertama saya ditinggalkan sepi....
Saya asyik bersedih....memikirkan apa salah saya....
Saya jadi tak lena tidur....tak bersemangat....
Bila tak dapat tidur....saya mula mencari coklat....walaupun di tengah malam!
Orang kata coklat elok untuk redakan stress....
Memang betul....tapi hanya seketika....
Sebab tak lama kemudian saya mula berfikir lagi....
Tentang awak....Tentang kita....
Tak cukup dengan coklat....esoknya....
Saya pergi beli semangkuk besar ais krim....
Ais krim juga salah satu cara untuk saya tenangkan diri....
Sejak dari dulu lagi....bila ada masalah, saya suka makan ais krim....
Masa tu saya tak fikir dah tentang masalah kegemukan....
Asalkan saya dapat meredakan sedikit perasaan saya ni....
Tu dah cukup....
Sambil makan ais krim....saya menangis awak....
Saya tak dapat menahan kesedihan saya....
Saya sedih bila saya gagal mencari puncanya....
Saya betul tak tahu awak....Kenapa awak tak pernah cuba untuk beritahu saya?
Saya sudu lagi ais krim ke mulut saya....
Kali ni dengan suapan yang lebih banyak....
Tapi air mata saya semakin laju menuruni pipi....
Saya gagal mengawal perasaan saya awak....gagal!
Esoknya....saya tak sihat....selesema....
Gara-gara makan ais krim tengah-tengah malam....
Tapi saya tetap tak serik....untuk tiga hari berturut-turut....
Saya masih makan ais krim....pada tengah-tengah malam....
Coklat tak saya lupakan....2 makanan tulah yang menjadi peneman setia saya....
Saya tak kisah, biarpun keesokannya saya pasti jatuh sakit....
Habis semangkuk...saya beli lagi....buat stok....
Tapi hubungan kita tetap dingin....
Tak menampakkan apa-apa perubahan....
Awak....
Teganya awak buat begini pada saya....
Awak tak rindu pada saya ke? Sekali pun tak pernah?

Awak....
Hari ni hari yang ke-14 saya ditinggalkan dengan penuh tanda tanya....
Tak saya duga....awak tiba-tiba muncul di ofis saya....
Saya terkejut bukan kepalang....saat itu hanya mata saya yang mampu berbicara....
Saya mengerling sekejap-sekejap ke arah awak....
Nak pandang lebih-lebih, takut awak perasan pulak....
Awak bercakap dengan ketua saya....
Saya hanya memasang telinga....mendengar suara awak....
Saya rindukan suara awak....rindu nak tengok awak....
Hmmmm....air mata saya bergenang lagi....
Tapi awak tak tahu kan....mungkin tak pernah nak ambil tahu....
Dan tiba-tiba awak berpindah tempat....
Awak datang ke tempat saya! Cuak sekejap saya....
Tapi awak buat tak tahu jer dengan saya:-(
Tiada sepatah kata pun lahir dari mulut awak....
Kalau awak bersuara pun, cuma dengan ketua saya....
Saya ni awak buat macam tunggul mati jer....
Sampai hati awak!
Kali ni saya menangis lagi....tapi hanya dalam hati....

Awak....
Tengahari tu, saya lunch dengan kawan-kawan saya kat ofis...
Kitorang order McD hari ni....
Baru je saya mengambil tempat di sisi kawan saya....
Tiba-tiba handphone saya berbunyi....Ada mesej masuk....
'Assalamualaikum. sorry tadi tak tegur....
....Take care ye. Makan McD elok-elok:-)'....
Saya agak tergamam dengan kedatangan mesej tu....
Sape lagi pengirimnya....kalau bukan awak!
Awak buat saya makin pening....
Apa sebenarnya yang awak sedang cuba lakukan?
Saya tak tahu samada saya patut tersenyum....atau tak...
....kala menerima mesej awak....
Kerana yang pastinya, ada rasa sebak bersarang di hati saya....

Awak....
Saya tak balas pun mesej awak hari tu....
Saya keraskan hati....biar awak rasa sepertimana yang saya rasa....
Tapi saya masih berharap, yang awak akan mesej saya lagi....
Hmmm....penantian saya nyata sia-sia....
Penantian yang tak berpenghujung....
Hakikatnya awak kini mula menjauhkan diri dari saya....
Saya terpaksa terima semua ni....
Peritnya awak, menanggung rasa ini bersendirian....
Pernah beberapa kali, dek kerana terlalu rindukan awak....
Tanpa sedar saya menjerit....''Rindunya saya kat awak!!!!''
Eeeee....geramnya!!! Kenapa awak buat saya macam ni???
Tak sedar pula saya masa tu Along saya berdiri di belakang saya....
Along saya kata saya bodoh! Macam tak boleh hidup tanpa lelaki....
Pilunya hati saya saat tu....bodohkah saya?
Tak....saya tak bodoh! Along tak faham apa yang saya rasa....
Along tak selami hati saya....takde sape yang faham....
Melainkan mereka yang pernah melaluinya....

Saya buka diari saya....penuh dengan catatan tentang kita....
Mesej-mesej yang pernah awak hantar pada saya....
Semua tertulis dalam diari saya ni....saya salin awak!
Sebab saya nak selalu ingati saat-saat tika kita masih rapat....
Saya ingat lagi....bila Along saya tengok saya salin semua mesej awak....
Along kata....saya takde kerja....buat benda tak berfaedah....
Takpe, saya telan saja kata-kata tu....
Along takkan faham....
Dan bila saya baca balik kesemua mesej awak....
Mata saya berkaca....saya menangis lagi....
Dulu....awak pernah kata....yang awak rasa saya ni buah hati awak....
Awak kata....saat itu hanya saya dalam fikiran awak setiap masa....
Tapi sekarang? Saya tiada tempat lagi ke dalam fikiran awak?
Dulu....awak kata, rindu pada saya....
Padahal kita baru jer lepas berjumpa....
Sekarang? Ke mana menghilangnya rindu itu awak?
Dulu....awak kata, awak sayangkan saya....sungguh-sungguh!
Awak kata, awak rasa bertuah dapat bersama, berkawan dengan saya....
Awak kata lagi....awak suka pada saya....
Sebab saya cantik, lemah-lembut, suka merendah diri....tak menunjuk-nunjuk....
....dan awak rasa saya dah mula menambat hati awak....
Sekarang? Saya tak lagi buat awak rasa bertuah ye?
Saya tak lagi menambat hati awak kan!
Semuanya dah berubah kan awak....
Saya menangis lagi, sayu sangat hati saya ni awak....

''Alangkah sukarnya memadam, bayangan masa silam....
Di dalam keberanian terusik jua perasaan...
Tiada hentinya, memanjatkan doa....semoga jiwa ini terus tabah....
Sesungguhnya saat yang terindah hamyalah sementara....
Yang terpahat dalam diri hanya kenangan dan nestapa....''


Awak...
saya sangat merindui awak pada masa ini,
alangkah awak tahu perasaan saya di saat ini,
saya cukup gembira jika dapat meluahkan apabila kite bersama di sisi.

Awak...
selepas kejadian semalam tu saya berasa serba salah,
saya taknak melukakan hati kecil awak tapi saya tak bermaksud nak melukakan hati kecil awak,
saya berusaha memujuk agar awak tak memarahi saya pada waktu itu,
tapi usaha itu hanya sia-sia.



Awak...
semalaman saya tak boleh tidur tentang hal semalam itu ,
saya menyesal dengan perbuatan saya ,
alangkah awak tahu betapa sayangnya saya pada diri awak?,
alangkah awak tahu betapa sedihnya apabila awak mengatakan kata-kata yang menggores hati kecil saya?
Air mata yang berlinangan di kelopak mata bercucuran di pipi saya,
alangkah awak tahu betapa pedih nya jika kehilangan seseorang yang kita sayangi?
Andai kata perpisahan berlaku di waktu itu saya akan berusaha memujuk awak supaya percayakan saya ..dan pujuk..pujuk..pujuk lagi..
tapi kenapa saya pujuk?..kerana awak telah merampas hati saya..itulah sebabnya..

Awak...
saya berterima kasih sebab maafkan saya dan percayakan saya keesokan harinya,
saya bersyukur sangat sebab awak dah maafkan saya,
akhirnya pujukan saya berjaya =) ,
malam di saat kejadian itu juga saya berdoa supaya ALLAH kekalkan hubungan kami ,
akhirnya termakbul juga doa-doa saya pada tempoh hari.

Awak...
saya teringat awak buatkan saya sandwich tempoh hari,
saya rindu sangat-sangat dengan sandwich awak itu,
bila awak nak buatkan saya sandwich tu lagi?kata saya pada awak..
awak berkata..nanti bila kita jumpa saya akan buatkan sandwich ayam dekat awak lagi..
saya berkata...tapi bila wak?..lama lagi larr..
saya sedih tatkala dia berjauhan di sisi saya,
saya terpaksa akur dengan takdir yang memisahkan kami buat sementara waktu.

Awak..
sekarang awak dah makin sibuk ,
saya sedih dan keseorangan di sini,
alangkah gembiranya saya jika awak menemani saya sekarang ini,
alangkah baiknya apabila kita dapat sms seperti dahulu kala?,
awak..saya sangat rindu awak pada pagi ini...saya rasa awak pun sama ..tapi rindu saya ni buat saya hendak menangis...

Awak...
saya banyak terkenang sewaktu kita keluar bersama,
awak belanja saya macam-macam,
tapi saya malu untuk terima nya ..
alangkah jika saya balas balik perbuatan awak itu?tapi bila?..
bila awak akan balik wak ?bila wak?

Awak...
saya menghargai semua perbuatan yang awak curahkan pada saya,
kasih sayang yang tak terhingga dan belaian yang mampu membuatkan hati saya cair..
saya terkenangkan sekali lagi sewaktu kita keluar bersama..
awak...SAYA RINDU AWAK! jerit hati kecilku...
saya harap awak dengar jeritan saya..
tapi malangnya ianya bukan dari mulut saya...
ianya tak didengari oleh sesiapa...

Awak...
semalam anniversary kita...
saya tertido..sehinggalah pukul 2 pagi saya terbangun semula dan menghantar awak sms happy anniversary..
awak balas kiriman sms saya pada waktu itu juga..
kiriman sms awak membuatkan saya terharu..
sweet sangat awak punya kiriman sms tu..

Awak...
saya taktahu nak habiskan cerita saya ini,
saya harap awak baca luahan hati saya,
saya berharap awak adalah teman sehidup semati saya,
sebab awak adalah perempuan yang saya CINTAI selama saya hidup ini..

Share

Tweet